امتحان فیزیک ۲

فردا امتحان فیزیک داریم. فصل آخر سخته نسبتا. مخصوصا حفظ فرمول ها و ... . تو روند خوندن و یه سری چیز دیگه هم یه اشتباهایی کردم. احتمالا فردا بدترین امتحانم خواهد بود. حتی شاید برگه را سفید دادم و گذاشتمش برای شهریور. منتها حیفه که این همه خوندم. واقعا درک درستی از خیلی چیز هاش ندارم. ولی یحتمل درست می شه.
از یه طرف دیگه ای بحث، بحث اونه. آدم همه حواسش بهش هست. وقتی می ری طرفش و طبق خواستش عمل می کنی،‌دیگه ولت می کنه. تو می مونی و اشتباهی که کردی. دیگه نه حتی اون برات جذابیتی داره نه کس دیگه ای را داری.
خیلی بده. دوباره تصمیم می گیری که نری اصلا سراغش او. بعد دوباره ناز می کنه. چون دوباره نیاز پیدا کرده. و من هم خر تر و نیازمند تر. میرم سراغش و دوباره و دوباره. یه روند تکرار نشدنی. این دو روز هم که خواستم تغییری تو این روند ایجاد کنم گند خورد به خیلی چیزای دیگه. اه

پ.ن.۱: آدم گاهی خیلی احساس می کنه که دنیا مسخره اس. یعنی شایدم این احساس همیشگی آدم باشه. بعدا بعضی اوقات این احساس یادش بره. یه حالت افسردگی. البته منم که کلا مرض دارم. همیشه تقریبا افسردم. بدم میاد از این افسردگی ولی هستم. البته دلیل هم دارم برای این افسردگیم. به هر حال. کاش این افسردگی کم تر بشه. هر چی صلاحمه.
اهه . تف به این طرز فکر