دوستان پیشرفت می کنند

دوستانم را می بینم که دیگران برایشان ارزش قایل می شوند
یاد خودم میفتم که فکر می کردم دنیا همین چند روز است
و از یاد بردم که این روز ها بین مردم می گردد
و نه عاقلانه است که از خوشی ها خوشحال شوم
و نه عاقلانه که از بدی ها غمگین گردم
و شکستی که نتیجه غرور من بود.
آری در یک شب نمی توان راه یکصد ساله را رفت.
به تدریج قهرمان می شویم
اما قهرمان می شویم
نه شبه قهرمان