نیاز من به وبلاگ

واقعا احساس می کنم که کمی وابسته شدم به وبلاگ. داشتم شیمی می خوندم،‌هوس نوشتن پیدا کردم. (‌البته شاید هم به خاطر این باشه که می خواستم از خوندن شیمی فرار کنم :) )
امیدوارم که نقطه تغییر خوبی باشه این وبلاگ توی زندگی من. و به درد من بخوره. ایشا...
هم چنان ترس از این دارم که این نقطه خوبی نباشه. ولی خب، نمی شه آدم به خاطر یه ترس مسخره،‌فرار کنه از انجام دادن کار ها.
:)
ـ شاید هم این پست رو نوشتم تا بیشتر تلقین کنم به خودم که این وبلاگ خوب بوده و من دارم خوب می نویسم توش. نوعی تلقین که واقعا باورم بشه که خوبه و فکر نکنم که شکست خوردم. ـ